Er gaat niets boven jezelf onderdompelen in de natuur tijdens een uitstekende wandeling. Frisse lucht? Rust en stilte? Prachtig uitzicht? Ja, alsjeblieft. Maar hoe geweldig verkwikkend wandelen ook kan zijn, het brengt ook enkele reële risico's met zich mee.
Hoe ervaren je ook bent of waar je ook heen gaat, er kunnen onverwachte dingen gebeuren in een wildernisomgeving, zegt Christine Hoyer, een ranger en backcountry managementspecialist bij Great Smoky Mountains Nationaal Park , vertelt SelfGrowth.
Gelukkig zijn er veel manieren om de kans op een noodgeval tijdens het wandelen te verkleinen En rust u uit om er een te hanteren voor het geval dat. Hoe beter je voorbereid bent, hoe groter de kans dat je het naar je zin hebt en veilig blijft, zegt Hoyer.
creatieve barnamen
Deze deskundige veiligheidstips zijn gemaakt om u te helpen slim voor te bereiden en slim te trekken. Zorg ervoor dat u ze voor en tijdens elke wandeling volgt.
1. Raadpleeg een parkwachter.
Wanneer u besluit waar u gaat wandelen, kunt u doorgaans het beste een nationaal park of een staatspark bezoeken. Ze worden bemand door rangers met een schat aan informatie over wat u nodig heeft om veilig te blijven op die specifieke locatie. Bel het parkkantoor vóór uw wandeling, bezoek de officiële National Park Service (NPS)-site , of kom langs op het kantoor voordat je de trailhead verlaat.
Als je contact opneemt met de parkafdeling, krijg je veel belangrijke informatie over wat je kunt tegenkomen, zegt Hoyer, zoals grote en kleine beestjes, giftige flora en fauna, en recente veranderingen in het terrein, zoals omgevallen bomen of aardverschuivingen. . De parkafdeling kan u vertellen hoe u veilig kunt blijven in de omgeving en hoe u deze kunt beschermen tegen menselijke schade.
2. Neem minstens één vriend(in) mee.
Maak er een groepsactiviteit van om het risico te elimineren dat je alleen in een moeilijke situatie terechtkomt, EMT Tod Schimelpfenig , collega van de Academie voor Wildernisgeneeskunde en curriculumdirecteur wildernisgeneeskunde bij de non-profitorganisatie Nationale Outdoor Leiderschapsschool (NOLS), vertelt SelfGrowth. Op die manier is er tenminste één metgezel die hulp kan gaan halen, zegt hij.
Jij en je metgezellen moeten een paar dingen bespreken voordat je op pad gaat, zoals hoe inspannend een wandeling jullie allemaal prima vinden, je algemene reisschema en een noodplan. Die laatste twee verdienen wat meer details, dus laten we beginnen.
3. Maak een reisplan en deel dit met iemand buiten de groep.
Stel ruim voordat je de trailhead verlaat een grof plan op waar alle leden van je gezelschap het over eens zijn, zegt Schimelpfenig. Vermeld uw startpunt en -tijd, bestemming, route en verwachte eindtijd.
Houd er bij het berekenen van de timing rekening mee dat het erg lastig kan zijn om te voorspellen hoe lang een wandeling zal duren op onbekend terrein, zegt Hoyer. Daarom raadt ze aan om vroeg te beginnen, conservatief te zijn met je tijdsbestek en niet al te ambitieus te zijn.
Deel dit plan met minstens één persoon die niet met je mee wandelt, zegt Schimelpfenig. U kunt deze gegevens ook achterlaten bij het parkkantoor. Als u niet op tijd terugkomt, kan iemand deze belangrijke informatie indien nodig doorgeven aan een zoekpartij.
4. Spreek een noodplan af.
Een deel van je plan voor elke wandeling zou moeten zijn wat je gaat doen in een noodsituatie, zegt Hoyer. Voordat u eropuit gaat, moet u weten hoe u hulp kunt bellen of sturen in het onwaarschijnlijke geval dat er iets ergs gebeurt. (Nogmaals, de parkservice is hier een belangrijke hulpbron).
Dit zijn volgens Hoyer de belangrijkste vragen die uw plan moet beantwoorden:
- Zal er een betrouwbare mobiele service zijn? Neemt iemand een volledig opgeladen telefoon en een draagbare oplader mee?
- Zo niet: Brengt iemand een persoonlijk lokalisatiebaken , satelliet berichtenapparaat die noodberichten kan versturen door satellieten te pingen met uw GPS-gegevens, of een satelliettelefoon?
- Heeft het park een eigen noodnummer als er sprake is van een calamiteit, of moet je 9-1-1 bellen?
- Als u geen boodschap kunt overbrengen, wie van u wil dan vrijwillig hulp gaan halen?
5. Bereid je voor op het weer.
Dit gaat verder dan alleen het controleren van het weer vóór uw wandeling. Praat met de rangers of raadpleeg het parkterrein om erachter te komen welke slechte weersomstandigheden het meest waarschijnlijk zijn in deze tijd van het jaar en hoe u daarin veilig kunt blijven. Zelfs met de beste weersvoorspellingen kunnen er snel en onverwacht grote stormen opduiken, zegt Hoyer.
Donder en bliksem zijn veelvoorkomende gevaren. Als je erin verstrikt raakt, kan de NPS adviseert om naar een schuilplaats te gaan en je te verspreiden voor het geval één persoon wordt geraakt (onwaarschijnlijk, maar toch). Vermijd ook hoge en open gebieden (zoals rotsblokken of velden), hoge voorwerpen zoals bomen, watermassa's en metaal.
Zelfs kleine weersveranderingen kunnen uw hele wandeling veel riskanter maken vanwege de invloed ervan op het terrein. Lichte regen die bijvoorbeeld uitbreekt op weg naar de top kan de terugreis behoorlijk precair maken, legt Schimelpfenig uit.
6. Pak de 10 essentiële benodigdheden in.
De 10 essentiële zaken is een lijst met noodvoorzieningen die oorspronkelijk is opgesteld door de Pacific Northwest non-profitorganisatie voor wandel- en natuurbehoud, de Mountaineers. Volgens de Mountaineers is het doel van de 10 Essentials ervoor te zorgen dat je kunt reageren op een noodsituatie en minimaal één nacht buiten kunt doorbrengen. Het is een klassiek referentiepunt in de wandelgemeenschap voor zowel beginners als gevorderden.
Vooral als je net op pad gaat, geldt: hoe belangrijker dingen je bij je hebt, hoe veiliger je zult zijn, zegt Hoyer.
Hier is NPS ’s uitgebreide versie van de 10 Essentials:
- EHBO-doos
- Navigatie: kaart, kompas en GPS
- Bescherming tegen de zon: zonnebrandcrème, zonnebril, hoed
- Isolatie: jas/regenjas, extra lagen
- Verlichting: zaklamp, lantaarn of hoofdlamp
- Vuur: lucifers, aansteker, vuurstarters
- Reparatieset: ducttape en multifunctioneel gereedschap
- Voeding: minimaal een extra dagvoorraad voedzaam voedsel dat niet hoeft te worden gekookt
- Hydratatie: water en/of middelen waterzuivering
- Noodopvang: tent, ruimtedeken, zeildoek, bivy (zoals in, noodopvang voor een slaapzak)
De lijst is niet-uitputtend en aanpasbaar, dus houd bij het samenstellen van je rugzak rekening met de omstandigheden van je wandeling.
tatacaw
7. Pas je EHBO-doos aan.
Schimelpfenig raadt aan een kant-en-klare EHBO-doos te kopen met daarin artikelen zoals zelfklevende en elastische wikkelverbanden en antiseptische middelen. Dit zal je helpen omgaan met de meest voorkomende wandelblessures, zoals schaafwonden, enkelrollen en insectenbeten. Je kunt een EHBO-doos vinden bij een drogisterij of online. Je kunt ook je eigen samenstellen met enkele tips van de Rode Kruis .
Hoe dan ook, het kan zijn dat je bepaalde items aan je uitrusting moet toevoegen op basis van je gezondheid. Je medische geschiedenis laat je niet in de auto achter als je gaat wandelen, zegt Schimelpfenig. Je draagt het bij je. Neem alle medicijnen mee die u regelmatig of in noodgevallen gebruikt, zoals insuline als u deze gebruikt om diabetes onder controle te houden of een EpiPen als u allergisch bent voor bijen.
8. Koop goede wandelschoenen en sokken.
Goed passend schoeisel met goede demping en grip is essentieel om problemen zoals het omrollen van de enkel als gevolg van onjuiste ondersteuning te voorkomen. Het helpt je ook een van de pijnlijkste wandelhindernissen te voorkomen: blaren.
Als je niet weet waar je moet beginnen, raadpleeg dan een expert in een winkel voor buitenbenodigdheden. Daarna raadt Schimelpfenig aan om je laarzen thuis en/of tijdens een proefwandeling te testen (daarover later meer).
namen voor fictieve steden
Vermijd ook katoenen sokken. Ze houden vocht vast van zweetvoeten, waardoor de huid gemakkelijker blaren krijgt, zegt Schimelpfenig. Kies in plaats daarvan voor wandelsokken gemaakt van materialen zoals wol of synthetische stoffen die gemaakt zijn om vocht af te voeren en wrijving te verminderen. (Om je voeten tijdens je wandeling droog te houden, raadt Schimelpfenig ook aan om je laarzen en sokken uit te doen als je gaat zitten om uit te rusten.)
Neem ook altijd blisterverbanden mee in uw EHBO-doos. Zodra u zich ongemakkelijk voelt, zegt Schimelpfenig dat u moet stoppen en uw voeten moet inspecteren op tekenen van een opkomende blaar, zoals roodheid en irritatie. En als u nieuwe laarzen aan het inlopen bent of als u een probleemgebied heeft waar snel blaren ontstaan, overweeg dan om blarenverbanden aan te brengen voor je begint met wandelen.
9. Bescherm jezelf tegen de zon.
Als lid van zijn plaatselijke zoek- en reddingsteam ziet Schimelpfenig mensen met vreselijke zonnebrand en verschillende vormen van hitte ziekte minstens een paar keer per zomer.
Je eerste verdedigingslinie hier is een goede timing. Om de piekuren van zon en hitte te vermijden, gaan de meeste ervaren wandelaars vroeg in de ochtend of laat in de middag op pad, zegt Schimelpfenig. Houd ook rekening met het weerbericht. Als het 100 graden en een heldere hemel wordt, is dit niet de beste dag voor een vier uur durende tocht door schaduwvrij terrein.
Het volgende is de voorbereiding. Smeer elke blootgestelde huid in met een breedspectrumzonnebrandcrème die minimaal bescherming biedt SPF30 en vergeet niet opnieuw een aanvraag in te dienen op basis van de productinstructies. (Een andere optie voor frequente wandelaars is kleding gemaakt met zonwerende stof .) Draag een zonnebril en een hoed met een brede rand om je gezicht en nek te beschermen, zegt Schimelpfenig. En om uzelf te beschermen tegen hitteziekte, die kan variëren van ellendig ( warmte-uitslag hitte-uitputting) tot levensbedreigend (hitteberoerte), de NPS raadt aan gehydrateerd te blijven en regelmatig een pauze te nemen, bij voorkeur in de schaduw.
Let ten slotte op hoe u zich voelt en onderneem actie bij de eerste tekenen van een probleem. Ophalen kan op de tekenen dat je het te warm of uitgedroogd krijgt voordat het een echt groot probleem wordt, legt Hoyer uit. Als u of iemand in uw gezelschap symptomen van hitteziekte ervaart, zoals hoofdpijn, duizeligheid, misselijkheid en verwarring, kan de NPS adviseert te stoppen. Vervolgens moet u de getroffen persoon, indien mogelijk, naar een koele en schaduwrijke plek verplaatsen, hulp bellen of sturen, water te drinken geven en hem ook met water overgieten. (Trouwens, als je op grote hoogte wandelt, let dan ook op hoogteziekte.)
10. Neem extra water of een zuiveringssysteem mee.
De NPS raadt aan om ongeveer een halve liter tot één liter per uur te drinken terwijl u buiten actief bent. De exacte hoeveelheid die u nodig heeft, hangt af van de omstandigheden van uw wandeling en van uw gebruikelijke waterinname. Ken uzelf, zegt Schimelpfenig.
Hoewel je al je water mee kunt nemen (vooral tijdens een korte wandeling), kun je, als je gewicht wilt besparen, nagaan of er plaatsen zijn waar je je fles kunt bijvullen met drinkwater en of er langs de route natuurlijke waterbronnen zijn. (Als je een nationaal park of staatspark bezoekt, moeten de parkwachters of de camping over deze informatie beschikken.)
Als er natuurlijke waterbronnen zijn, kunt u hiervan profiteren (en uw rugzak lichter maken!) door zuiverings- en desinfectiematerialen mee te nemen. Je kunt een hittebestendige container en warmtebron gebruiken om water te koken, volgens de NPS . U kunt ook een fysiek filter gebruiken om grotere verontreinigingen te verwijderen, plus een desinfectietablet of vloeistof om microscopisch kleine ziekteverwekkers te doden.
Drink nooit ongezuiverd water tijdens een wandeling (of anderszins). Zelfs als dit het meest kristallijne bronwater is dat je ooit hebt gezien, kan het potentieel schadelijke ziekteverwekkers bevatten, aldus de NPS .
11. Blijf op het pad.
In het belang van je eigen veiligheid, de natuurlijke hulpbronnen, andere wandelaars en een potentiële zoekpartij wel doorslaggevend dat je op dat pad blijft, zegt Hoyer.
De kans dat je een riskant obstakel tegenkomt, wordt groter als je van het pad afstapt. Het is ook gemakkelijk om je om te draaien. Op sommige plaatsen, zoals bij de Smokies, is de vegetatie zo dik dat de tekenen heel snel kunnen verdwijnen, zegt Hoyer. En als je buiten de route verdwaalt of arbeidsongeschikt raakt, zal een reddingsmissie veel moeilijker en gevaarlijker zijn, zegt Hoyer.
Het afwijken van het pad leidt ook naar wat rangers sociale paden noemen, of onofficiële routes die door eigenzinnige wandelaars in de wildernis zijn uitgehouwen, legt Hoyer uit. Sociale paden kunnen de vegetatie vertrappen, dieren verstoren, erosie veroorzaken en wandelaars achter je in gevaar brengen die denken dat dit de juiste manier is, zegt Hoyer.
12. Maak een kleine proefwandeling voordat je aan een grote begint.
Sommige dingen zijn moeilijk te bedenken totdat je er daadwerkelijk bent, zoals bijvoorbeeld dat je waarschijnlijk had kunnen doen zonder die 16-ounce pot pindakaas, want wauw, je rugzak is veel te zwaar.
Daarom adviseert Hoyer om eerst een bescheiden wandeling te maken voordat je een grote gaat maken, vooral als je nieuw bent in dit wandelgebied. Je kunt je spullen uitschudden, het gewicht van je rugzak voelen, je laarzen inbreken en uitzoeken hoeveel voedsel en water je als individu consumeert, zegt Hoyer. Bovendien: als je klein en langzaam begint, zul je er meer van genieten, en dat zorgt ervoor dat je weer verder gaat, zegt ze.
13. Wees extra voorzichtig tijdens de tweede helft van de wandeling.
In de tweede helft van een reis of aan het einde van de dag gebeuren er meestal ongelukken zoals vallen, uitglijden en struikelen, zegt Hoyer. Je energieniveau is lager, je beenspieren zijn vermoeid en je geest is misschien meer gefocust op het bereiken van de finish dan op de volgende stap. Neem de tijd en wees extra voorzichtig met uw voeten.
14. Wees bereid om terug te keren.
Je kunt de hele dag naar een kaart kijken en met mensen praten. Maar als het rubber de weg raakt en je beslissingen moet nemen, moet je bereid zijn om te keren, zegt Hoyer.
De kans is groter dat je een slecht beoordelingsvermogen maakt – signalen negeren dat je lichaam een pauze nodig heeft, een achterblijver pushen om bij te blijven, doorzetten als er een storm opsteekt – als je hypergefocust bent op het bereiken van een eindpunt.
Je zult het gemakkelijker vinden om flexibel te zijn als je naast de top ook een doel voor ogen houdt, letterlijk of figuurlijk. Vergeet niet dat je daar bent om te genieten. Beschouw elk obstakel op je pad als een geweldige kans om van het uitzicht te genieten en om te keren, zegt Hoyer. Als je niet komt waar je dacht dat je zou komen, kan het nog steeds een geweldige wandeling zijn. Het gaat erom dat je op pad bent, dat je bent waar je bent. Dat is het avontuur.
traagheid betekenis
Verwant:
- Hoe wandelaars hun huid verzorgen tijdens lange backpacktochten
- Hoe je een berg van 4.000 meter kunt bewandelen zonder voorafgaande ervaring
- 6 tips voor het verpakken van voedsel als brandstof voor uw eerste backpacktocht
