Liefde eiland 's huidige doorbraakster Amaya Espinal (beter bekend als Amaya Papaya) laat iedereen aan het praten zijn. Naar eigen zeggen is ze een emotioneel minnaarmeisje. Ze huilt zonder schaamte wanneer haar hart breekt en in gelijke mate als een puppy met zoomies door de villa sprint als ze opgewonden is. Haar verfrissend rauwe, ongefilterde energie is een belangrijke reden waarom fans van haar houden. Maar het is ook de reden waarom zoveel mannen in de show dat niet doen.
Ondanks haar vriendelijkheid, humor en empathie lijkt Amaya’s hoofdzonde te zijn dat ze haar gevoelens luidkeels voelt. In meer dan 30 afleveringen wordt ze te emotioneel genoemd omdat ze dagenlang haar partner een bijnaam gaf en beschaamd omdat ze te snel handelde (ironisch gezien het feit dat de show is opgebouwd rond verliefd worden in een kwestie van weken).
Uiteindelijk wordt Amaya als te veel beschouwd en verdedigt ze zichzelf in tranen met een simpele verklaring op wat een van de meest virale momenten van het seizoen zou worden: God verhoede dat ik een gevoelige gangsta ben. Later in aflevering 26 legt ze verder uit. Veel mensen kunnen dit als een zwakte zien, maar voor mij persoonlijk, na alles wat ik in mijn leven heb meegemaakt, beschouw ik het als een kracht.
Hoe meme-eerbaar haar oneliner ook is, dit moment is voor mij (en voor iedereen die als gevoelig en intens wordt bestempeld) anders geworden. Zolang ik me kan herinneren, zijn mijn onbeschaamde energie, mijn notoir luide stem en de neiging om gemakkelijk te huilen (of het nu door milde kantoorstress of een trieste dierenvideo is) met schaamte en oordeel ontvangen. Kalmeren. Wees niet langer zo extra. Je bent... veel. Tijdens het daten heb ik vaak in de schoenen van Amaya gestaan; ik verlangde snel naar genegenheid en flapte eruit: Wat zijn wij? lang voordat het als sociaal aanvaardbaar wordt beschouwd.
Dus net als iedereen aan wie is verteld dat ze te veel zijn, probeerde ik minder te zijn – of een versie van mezelf te zijn die voor de wereld gemakkelijker leek om mee om te gaan. Ik leerde op mijn tong te bijten en mijn lach te stillen, allemaal in naam van het innemen van minder ruimte. Ik heb jaren verspild met het spelen van dating-denkspelletjes die zouden voorkomen dat ik te sterk overkwam, zoals een uur wachten met het openen van een sms. Ik deed alsof ik onderhoudsarm en ongestoord was, terwijl ik eigenlijk altijd maar een klein meisje was met een groot gevoel.
Maar wie heeft besloten dat stoïcisme gelijk staat aan kracht en dat zachtheid iets is om te verbergen? Of dat het aanhankelijk is om bevestigende woorden te vragen, maar toch vol vertrouwen te doen alsof het je niets kan schelen?
Het idee dat het uiten van emoties op de een of andere manier zwak of ongepast is, is een vrouwonvriendelijke mythe die bedoeld is om ons klein te houden Sabrina Romanoff PsyD een in New York City gevestigde klinisch psycholoog vertelt SELF: Er is een culturele dubbele standaard. Wat bij mannen ‘passie’ wordt genoemd, wordt bij vrouwen ‘te veel’ genoemd. We worden geprezen omdat we warm en kwetsbaar zijn, maar alleen totdat diezelfde eigenschappen iemand anders een ongemakkelijk gevoel geven. Toon al vroeg genegenheid en plotseling ben je aanhankelijk en wanhopig. Scheur in het openbaar en je bent hysterisch rommelig en overdramatisch.
Dit vermoeide gesprek speelt zich niet alleen af Liefde eiland . De rommelige emotionele heldin maakt een bredere comeback op onze schermen als de nieuwe Netflix-show van Lena Dunham (ja toepasselijk getiteld Te veel ) bewijst. Daarin ontmoeten we een diepbedroefde New Yorker die chaotisch, losgeslagen en enorm ongefilterd is – veel van dezelfde kwaliteiten die ooit Dunhams iconische Meisjes karakter Hannah zo polariserend. Nog Te veel heeft al lovende recensies ontvangen van onder meer De New Yorker . Misschien na de whiplash van Meisjes Dunham geeft aan dat ze meedoet aan de grap: te veel zijn is geen belediging. In feite poseert Dunham met haar nieuwe show, het is realistisch, geweldig en we durven te zeggen: leuk om het allemaal te voelen.
De realiteit is dat diepgaande zorg echt een voorrecht is – een bijzondere, stille superkracht, zoals Dr. Romanoff het zegt. ‘Te veel’ zijn betekent niet dat je je emoties niet onder controle hebt, legt ze uit. Het is een teken dat je erop afgestemd bent. In mijn ogen is het veel bewonderenswaardiger om eerlijk te zijn over wat je wilt en wie je bent dan om onverschilligheid te veinzen. Diezelfde ernstige kwetsbaarheid die mensen (en Love Islanders) niet altijd aankunnen, is wat het maakt verliefd worden zo elektrisch en diepgaand. Het is wat mij tot een bedachtzame, uiterst loyale vriend maakt – het soort dat gelukkige tranen huilt over sappige oude herinneringen en op een echte empathische manier het verdriet van anderen voelt alsof het mijn eigen verdriet is.
Uiteindelijk neigt het helemaal naar de duizelingwekkende hoogtepunten (en zelfs de rommelige, hartverscheurende dieptepunten) die mijn leven zijn kleurdiepte en betekenis geven. En hoewel we misschien niet in staat zijn een leven lang verouderde seksistische dubbele standaarden van de ene op de andere dag te ontmantelen, kunnen we wel leren onze grote, intense gevoelens te omarmen – en stoppen met ons te verontschuldigen voor juist de dingen die ons menselijk maken. Begin door op te merken wanneer je jezelf inkrimpt, zoals wanneer je sorry zegt voor het verscheuren of bagatelliseert hoe iets je pijn heeft gedaan, legt Dr. Romanoff uit. Bezit het dan als onderdeel van je emotionele intelligentie.
Met andere woorden, wees de vrouw die huilt als ze pijn heeft, die zegt dat ik van je hou voordat het acceptabel is, die zonder schaamte om geruststelling vraagt (en vervolgens weggaat zodra ze weet dat ze meer verdient), die verklaart dat het een woensdagavondbaby is en dat ik leef!
Het is heel goed mogelijk dat de wereld ons nog steeds probeert te straffen omdat we ons hart op onze mouwen dragen en ja, omdat we te veel zijn. Maar zoals Amaya tegen de haters zou zeggen, God verhoede dat we allemaal slechts gevoelige gangstas zijn.
Verwant:
- 9 tips voor emotionele regulatie voor iedereen die het momenteel moeilijk heeft
- Seizoen 8 van ‘Love Is Blind’ roept de vraag op: kan een stel politieke meningsverschillen overwinnen?
- Is het stellen van een huwelijksultimatum in een relatie ooit een goed idee?
Ontvang meer van de geweldige servicejournalistiek van SELF rechtstreeks in uw inbox, gratis.
