17 vrouwen beschrijven hoe het voelt om een ​​spiraaltje te krijgen

Spiraaltjes, of spiraaltjes, veranderen het anticonceptiespel. Met een werkzaamheid van meer dan 99 procent en een werkingsduur tussen de drie en tien jaar, denken veel vrouwen dat ze elke andere anticonceptieoptie overtreffen. Tijdens het inbrengen plaatst een verloskundige het T-vormige spiraaltje voorbij de baarmoederhals in zijn knusse nieuwe huis in de baarmoeder. Hormonale spiraaltjes leveren levonorgestrel, een synthetische versie van het hormoon progestageen. Het werkt door het baarmoederhalsslijm dicht en moeilijker te maken voor sperma om er doorheen te komen, en ook door het baarmoederslijmvlies dunner te maken, zodat het moeilijker is voor een bevruchte eicel om vast te leggen, volgens Encyclopedie Britannica . Koperspiraaltjes zijn niet-hormonaal en werken door een ontstekingsreactie te veroorzaken die schadelijk is voor het sperma. Mayo-kliniek .

Samen met implantaten worden spiraaltjes geclassificeerd als langwerkende omkeerbare anticonceptie (LARC's). Amerikaanse Academie voor Kindergeneeskunde beveelt ze officieel aan als de beste anticonceptie voor tieners. Volgens een onderzoek uit juni 2015 zijn LARC's ook de anticonceptie die de meeste gezinsplanners, zoals verloskundigen, persoonlijk gebruiken. Anticonceptie hieruit blijkt dat 42 procent van de 331 deelnemers kiest voor LARC's boven welke andere methode dan ook.

Hoewel spiraaltjes ongelooflijk nuttig kunnen zijn bij het voorkomen van zwangerschap, kunnen ze ook de bron zijn van veel verwarring en angst. Dat geldt vooral voor één aspect: hoe het inbrengen daadwerkelijk voelt. Hier delen 17 vrouwen hoe het voelt om een ​​spiraaltje te krijgen, en hoe hun lichaam er daarna mee omging.

'Ik maakte een grapje dat er een soort beloningsprogramma voor IUD-verwijzingen zou moeten zijn, want nadat ik ongeveer een jaar geleden mijn Mirena kreeg, heb ik tegen al mijn vrienden gezegd dat ze er ook een moesten kopen. Het inbrengen voelde aan als een langer, knellender uitstrijkje. Ik kan me voorstellen dat de bevalling veel erger is. Ik had wat last van bloedverlies en inwendige krampen, maar was de volgende dag 100 procent weer normaal. Een jaar later is dit waarschijnlijk de beste, meest toegewijde relatie die ik ooit heb gehad.' —Abigaïl B.

Ik kreeg Mirena in maart 2014. Ik ging naar Planned Parenthood en het deed niet zoveel pijn als ik dacht! Ik geef de pijn een zes op tien en het uitstrijkje een vier. Het was vooral erg ongemakkelijk, alsof er in je baarmoederhals werd gepord en geknepen... want dat is zo. Sinds mei 2014 ben ik helemaal niet meer ongesteld, dat is fantastisch.' —Gabriëlle L.

Ik heb mijn spiraaltje drie jaar geleden laten inbrengen en drie maanden geleden verwijderd. Ik nam een ​​heleboel Motrin en ik vroeg ook om een ​​lidocaïne-injectie in mijn baarmoederhals, wat alleen maar meer pijn veroorzaakte. De scherpe en geconcentreerde pijn bij het inbrengen was absoluut de ergste pijn die ik ooit heb gevoeld, maar het ging zo snel voorbij. Ik was drie jaar lang blij en heb het onlangs laten verwijderen, omdat we gaan proberen een baby te krijgen. Mijn arts gaf me een lichte algemene verdoving voor de verwijdering – geen pijn! —Marie J.

'Een paar jaar geleden moest ik een abortus ondergaan. Ik slikte al heel lang de pil, maar vergat altijd de pil in te nemen, dus ik probeerde NuvaRing, maar dat beviel ook niet. Toen ik zwanger werd, was dat tijdens een 'verlies van dekking'... van mijn baarmoeder, dat wil zeggen.

Ik ging naar Planned Parenthood en kreeg uitstekende zorg. Ze namen zoveel tijd om er zeker van te zijn dat ik de procedure begreep en vroegen of ik tijdens de abortus een spiraaltje wilde laten inbrengen, dat direct na de extractie kon worden geplaatst. Ik besloot Mirena te krijgen, en omdat ik voor een licht kalmerend middel koos, voelde ik helemaal niets. Binnen vijf minuten was ik niet meer zwanger en beschermd tegen het feit dat ik dat nog een keer moest meemaken. Bovendien was het geheel gratis.

auto met letter i

Helaas verloor ik mijn libido, wat ik ook deed niet zoals – en mijn vriend en ik konden het voelen tijdens de seks, wat het behoorlijk ongemakkelijk maakte. Een paar maanden nadat ik het had laten plaatsen, heb ik het laten verwijderen. Nu ben ik weer aan de pil en ben ik er veel beter in.' —Angela P.

'Ik heb mijn Mirena in de zomer van 2013 gekregen. Als kiespijn een 10 is, zou ik zeggen dat de pijn een acht was. Ik had nog nooit zoiets gevoeld, maar het was voorbij voordat ik het zelfs maar had verwerkt. Ik heb geen regelmatige menstruatie meer – ik begon te spotten en daarna helemaal niets meer. Een paar jaar later ben ik blij dat ik in mijn langdurige relatie niet aan anticonceptie hoef te denken. Een spiraaltje geeft mij het gevoel dat ik de loop van mijn leven zelf in de hand heb.' —Jerlyn T.

'Ik kreeg mijn Mirena in oktober 2015. Er waren ongeveer 10 seconden scherpe, intense, bijna misselijkheid opwekkende pijn. Vijf minuten later sprong ik van de tafel en ging verder. Het heeft mijn leven, en zelfs mijn dag, niet verstoord, en ik denk dat vrouwen zich daar bewust van moeten zijn. Misschien had ik geluk, maar het feit dat ik me geen zorgen hoefde te maken over anticonceptie, vooral in deze tijd van enorme persoonlijke transitie, was voor mij een enorme opluchting.' — Vanessa Z.

'Ik heb ParaGard zes maanden gehad en nu heb ik Mirena zeven jaar. De eerste keer inbrengen was ongemakkelijk, als een kramp. Ik stond daarna te snel op en belandde 45 minuten opgesloten in het vrouwentoilet omdat mijn hele buik verkrampt was van ondragelijke pijn. Ik kon drie uur lang niet naar huis. Ik had voortdurend bloedingen en hevige krampen, en ik kon de trap niet op lopen zonder vreselijke krampen te veroorzaken. Na zes maanden moest ik het eruit laten halen. Een jaar later besloot ik Mirena eens te proberen, en het inbrengen was enigszins ongemakkelijk zonder grotere gevolgen.' —Rachel D.

'In september 2012 kreeg ik ParaGard. Ik was een beetje zenuwachtig voor het inbrengen, maar mijn huisarts gaf me vooraf een lage dosis Xanax om me te helpen ontspannen. De daadwerkelijke invoeging was misschien een acht op tien, maar het was zo vluchtig. Ik heb behoorlijk wat tatoeagewerk laten doen op ongemakkelijke plekken, zoals op botten, en dit was een ander soort knelpunt dat ik nog nooit eerder had gevoeld. De gemoedsrust op de lange termijn weegt ruimschoots op tegen de paar seconden ongemak.' —Ashley P.

'In 2012 kreeg ik mijn ParaGard. We kregen drie kinderen van twee, vier en negen maanden. Ik was zenuwachtig omdat ik had gehoord dat het pijnlijk zou zijn, vooral als je nog nooit eerder bent bevallen (al mijn kinderen zijn geboren via een keizersnede).

Voor de plaatsing heb ik drie Ibuprofen genomen en diepe ademhalingsoefeningen gedaan in de wachtkamer. Mijn handen waren bezweet en ik kon mijn bekken niet ontspannen, ook al bleef mijn arts mij dat vragen. Ik vroeg om een ​​handdoek om vast te houden, zodat ik hem aan beide uiteinden kon trekken. Mijn ogen traanden en ik schreeuwde toen mijn dokter mijn baarmoeder vastklemde.

Zes maanden nadat ik het spiraaltje kreeg, was mijn menstruatie te laat. Ik heb een zwangerschapstest gedaan, en ja, ik had die kans van één procent. Ik werd zwanger van mijn spiraaltje. Mijn moeder bracht me om 22.30 uur naar de Eerste Hulp. terwijl mijn man thuisbleef bij de kinderen en zij de zwangerschap bevestigden. Ik kon het idee niet tolereren dat er een baby in mij zou groeien met een vreemd voorwerp, dus verwijderden ze het spiraaltje, en acht maanden later beviel ik van een gezond meisje! Nu onze familie is compleet en mijn eileiders zijn drievoudig gebonden. Mijn man noemt het spiraaltje het spiraaltje niet.' —Kelley K.

'Ik kreeg mijn Mirena in november 2014. Ik nam twee Tylenol op weg naar de dokterspraktijk. Er was veel druk en een beetje stekend gevoel toen het naar binnen ging, en daarna voelde ik dat mijn baarmoeder een soort mini-contracties had. Maar emotioneel was ik eigenlijk best blij en opgewonden! Ik was er heel zeker van dat ik de juiste keuze maakte voor mijn lichaam en mijn relatie. Ik was een beetje bang dat mijn vriend de snaren zou kunnen voelen, maar hij zegt dat niets anders voelt.' —Julia G.

'Ik heb mijn ParaGard-spiraaltje ruim drie jaar geleden gekregen. De verpleegkundig specialist kon hem nauwelijks op zijn plaats krijgen, wat pijn veroorzaakte die minstens een acht of negen op tien was. Na 24 uur verdwenen de krampen, maar ik had zo nu en dan rare menstruaties, vreemde pijn of spotting.

Drie jaar vooruit, toen ik klaar was om een ​​gezin te stichten en het spiraaltje te laten verwijderen. De verpleegkundige prikte meer dan 15 minuten pijnlijk in mijn ingewanden, maar kon de touwtjes niet vinden. Toen ik een maand later eindelijk de dokter zag, moest hij mijn baarmoederhals openklemmen, wat de ergste pijn was die ik ooit in mijn leven heb gevoeld. Bijna twintig minuten lang duwde hij gereedschap na gereedschap in mij om het spiraaltje te lokaliseren.

Uiteindelijk vond hij het met littekens bedekt in de wanden van mijn baarmoeder. Hij begon te zeggen dat ik geopereerd moest worden toen ik de ondraaglijke ruk van hem voelde om het spiraaltje samen met een stuk van mijn baarmoeder te verwijderen. Ik ben nu zes maanden zwanger en ben genezen, maar ik zou er twee keer over nadenken voordat ik iemand een spiraaltje zou aanbevelen.' —Erica K.

tatacaw

'Ongeveer een jaar geleden kreeg ik Skyla. Ik zat net in de momentumfase van mijn carrière en ik wilde niet het risico lopen zwanger te worden. Ik vond het ook leuk dat het de pijn van mijn menstruatiekrampen zou helpen verlichten. Vóór mijn spiraaltje had ik verdovende middelen nodig om tijdens mijn menstruatie te kunnen functioneren. Op een schaal van 1 tot 10 zou ik de pijn een 11 geven, en daarna had ik veel krampen en misselijkheid. Het duurde ongeveer drie maanden voordat ik me normaal voelde, maar nu is mijn menstruatie lichter en de pijn ook.' — Yanique D.

'Ik kreeg Mirena in september 2015. Ik probeerde al ongeveer tien maanden mijn polycysteus ovariumsyndroom [PCOS] onder controle te houden met de pil, maar het gaf me negatieve bijwerkingen zoals krampen, vreemde menstruaties en stemmingswisselingen. Het spiraaltje sprak mij aan omdat ik nooit zou vergeten het in te nemen en de hormonen niet naar de rest van mijn lichaam zouden circuleren, waardoor mijn bijwerkingen zouden verdwijnen. Mijn gynaecoloog adviseerde me om tijdens mijn menstruatie langs te gaan, wat een goed advies was, en om vooraf Ibuprofen in te nemen.

mannelijke Poolse naam

Het deed geen pijn totdat ze mijn baarmoeder maten, wat ze doen door met een buigbare draad in de achterkant ervan te prikken. In het ergste geval is de pijn ongeveer negen en een half. Ondanks hoe pijnlijk het was, ben ik absoluut dol op mijn spiraaltje. Nu is zwanger worden een bewuste beslissing die ik moet nemen.

Bovendien zijn de meeste van mijn PCOS-symptomen verdwenen! De belangrijkste waren onregelmatige menstruaties en een zeer pijnlijke eisprong, ook al had ik maar eens in de paar maanden een eisprong. Ik heb af en toe nog steeds lichte krampen, maar dat is niets vergeleken met hoe het aan de pil was, mijn stemmingswisselingen zijn verdwenen en ik word niet eens meer ongesteld.' – Chloe B.

'Mijn eerste Mirena-spiraaltje, ingebracht in juni 2015, dreef zichzelf na ongeveer een maand uit. De eerste paar weken had ik behoorlijk hevige krampen, wat waarschijnlijk het gevolg was van het spiraaltje dat zichzelf probeerde te verdrijven. Ik kreeg een tweede en de krampen verdwenen binnen een week. In beide gevallen gebruikte ik een verwarmingskussen als ik thuis was, wat veel hielp. Hoewel het niet leuk was om het opnieuw te moeten inbrengen, ben ik erg blij met mijn beslissing om een ​​spiraaltje te nemen.' —Jessika P.

'Vier jaar geleden heb ik een Mirena laten plaatsen. Het was een acht op tien qua pijn, en daarna trilde en werd ik misselijk. Ik was alleen en ik had gewenst dat mijn toenmalige langeafstandsvriendje bij me was.

De eerste keer dat we het 'uitprobeerden', kon mijn vriend de draden voelen! Ik had een vervolgafspraak waar ze ze nog meer bijknipten, wat het alleen maar erger maakte. Mijn dokter zei eigenlijk dat als ze ze nog meer zou knippen, ik het er niet uit zou kunnen krijgen. Na alles wat ik fysiek en financieel heb meegemaakt – zo'n 700 dollar uit eigen zak – heb ik na een paar maanden mijn Mirena laten verwijderen en ben ik aan de pil gegaan.' —Corkie B.

'In juni 2015 kreeg ik Skyla. Mijn gynaecoloog gaf me misoprostol, een pil die wordt gebruikt om de pijn te verlichten en de baarmoederhals te openen bij jongere vrouwen die geen kinderen hebben gekregen. Dat was het ergste. Ik dacht eigenlijk dat mijn baarmoeder eruit viel. Ik hypede de daadwerkelijke invoeging in mijn hoofd, maar zo erg was het niet. Maar toen de vleugels losgelaten werden, voelde het een fractie van een seconde alsof iemand een hamer tegen mijn baarmoederhals sloeg; de pijn schoot op en neer als bij een kermisspel. Ik heb drie maanden van vreselijke menstruaties gehad, maar nu duren ze maar een dag. Doordat ik de regie heb over mijn anticonceptie, krijg ik veel meer vertrouwen in mezelf en in mijn relaties.' —Cassie L.

'Ik kreeg mijn Mirena in juli 2015. Ik was zenuwachtig, maar eerlijk gezegd was het in mijn hoofd veel erger dan tijdens het proces. Ik heb vooraf wat Ibuprofen geslikt, dat werkte heel goed. Ik begon opnieuw te tellen van één tot tien, en voor ik het wist was het voorbij. Het pijnlijkste is eigenlijk de klem die ze op je baarmoederhals zetten, niet het daadwerkelijke inbrengen. Het kostte me slechts ongeveer een uur voordat ik helemaal in orde was. Ik ben daarna zelfs gaan werken!' —Emily S.

Hoeveel weten jongens echt over anticonceptie?