Wat veroorzaakt de legendarische runner's high en hoe je deze voelt?

We hebben allemaal gehoord van de ongrijpbare runner's high. Hardlopers houden van hardlopen en voelen zich er zelfs goed bij! Ervaren hardlopers krijgen een gevoel van opgetogenheid dat na een paar kilometer toeslaat. Naar verluidt is het zo goed dat je het gevoel hebt dat je nog vijf mijl door kunt gaan. Maar veel nieuwelingen en doorgewinterde hardlopers wachten nog steeds op dat legendarische euforische moment dat hen overkomt.

De reden? Het is niet zo gemakkelijk om langs te komen. De exacte oorzaak van een runner's high is nog steeds een beetje onbekend, hoewel onderzoekers erkennen dat dit iets te maken heeft met hoe het lichaam (en vooral de hersenen) veranderen tijdens het sporten.



Nieuwer onderzoek heeft uitgewezen dat endocannabinoïden een grotere rol spelen bij het creëren van deze high dan endorfines.

Eerder onderzoek heeft endorfines gecrediteerd, feel-good chemicaliën in de hersenen die ons lichaam vrijgeeft tijdens fysieke activiteit. Maar wetenschappers hebben erop gewezen dat endorfines eigenlijk te groot zijn om snel de bloed-hersenbarrière te passeren, wat betekent dat het niet erg waarschijnlijk is dat ze directe effecten op de hersenen hebben; ze werken eerder in de spieren om pijn te verzachten.

Recenter onderzoek van de Universiteit van Heidelberg suggereert dat endocannabinoïden, een ander soort chemische stof die door ons lichaam vrijkomt tijdens het sporten en die een vergelijkbare impact hebben als cannabis (ja, marihuana), de meeste eer verdienen. De evolutietheorie is dat ons lichaam dit natuurlijke medicijn vrijgeeft om de scherpe randjes van lichamelijke activiteit weg te nemen – wat vroeger essentieel was voor het vinden van voedsel en het vluchten voor roofdieren (ook wel in leven blijven).

Een lange training met matige intensiteit is de sleutel om dit gevoel van opgetogenheid op te wekken.

Wat [uit onderzoek blijkt] met de runner’s high is dat we er het meest bevorderlijk voor zijn om deze te ervaren als we een lange, ononderbroken periode van lichaamsbeweging doen, meestal ritmisch, Paul J. Arciero, MS, FACSM , professor op de afdeling gezondheids- en bewegingswetenschappen van Skidmore College, vertelt SelfGrowth. Hij beweert dat het minstens een uur non-stop activiteit vergt, maar twee uur lijkt de beste plek om dit tegen te komen, dus hoe langer de training, hoe groter je kansen. Het onderzoek van de Universiteit van Heidelberg, dat werd uitgevoerd op knaagdieren, liet een impact zien wanneer de proefpersonen dagelijks gemiddeld meer dan vijf kilometer aflegden.

Intensiteit is ook belangrijk, en gematigde intensiteit is het beste. Dit lijkt een omgeving in de hersenen te veroorzaken waarin de bloedstroom wordt gemaximaliseerd en endocannabinoïdereceptoren het meest gestimuleerd en ontvankelijk lijken, zegt Arciero. Te intens en het zelfbeschermende mechanisme van de hersenen kan in werking treden en de bloedstroom en stimulatie verminderen. Ga je te laag, dan is het niet genoeg om de endocannabinoïdereceptoren te stimuleren.

Om jezelf klaar te maken voor een runner’s high, focus je op cardio in stabiele toestand Als uw hartslag verhoogd maar duurzaam is, zou u zich moeten inspannen op een schaal van ongeveer 6 op een schaal van 1 tot 10.

En hoe meer ervaring je hebt, hoe groter de kans dat je het voelt.

Dat is niet zo goed nieuws voor nieuwe hardlopers: het betekent dat er geen runner's high zal zijn die je door de beginfase heen helpt, als je maar een kilometer of twee achter elkaar hardloopt. Maar het voordeel is dat het een geweldige motivatie is om door te gaan.

Het komt zelden voor dat dit gebeurt wanneer u voor het eerst een nieuw programma start, Timothy Miller, MD , specialist in sportgeneeskunde en orthopedisch chirurg aan het Wexner Medical Center van de Ohio State University, vertelt SelfGrowth. Realistischer: na een paar weken of maanden hardlopen en het opbouwen van je uithoudingsvermogen, wanneer je niet langer door je hardloopsessie heen ploetert en de minuten aftelt tot het voorbij is, kun je het gevoel tegenkomen.

De reden dat het ervaringsniveau een verschil maakt, legt Arciero uit, is waarschijnlijk een combinatie van een paar dingen. Een daarvan is dat nieuwe hardlopers waarschijnlijk niet één tot twee uur non-stop gaan. De andere is dat als je net begint met hardlopen, je lichaam het grootste deel van zijn mentale focus en energie gebruikt om efficiënt te blijven bewegen, ondanks eventuele fouten in de juiste vorm of techniek. Niemand weet echt of dit een vermindering veroorzaakt van de hoeveelheid feel-good chemicaliën die vrijkomen, of dat ze wel vrijkomen maar gewoon onopgemerkt blijven, omdat je hersenen druk bezig zijn met het regelen van belangrijkere dingen. Maar hoe dan ook, er gebeurt iets dat jou en een runner’s high in de weg staat, zegt Arciero.

Als je het eenmaal voelt, kan het je een extra boost geven en inspireren om door te gaan.

Veel mensen zeggen dat [het voelen van een runner’s high] hen stimuleert om die trainingen te blijven doen, zegt Miller. Het is ook de reden waarom marathonlopers, zodra ze een bepaald trainingsniveau hebben bereikt, zich ontevreden kunnen voelen over een kortere duurloop. Je lichaam en geest zullen bijna meer willen doen, merkt Miller op. Een deel daarvan komt doordat je hersenen op zoek zijn naar die lage high waaraan ze gewend zijn geraakt.

Maar het feit dat je ooit een runner's high hebt gehad, betekent niet dat je die elke keer dat je de stoep op gaat, zult voelen. Miller zegt dat de kans groter is dat dit om de paar hardloopsessies gebeurt, omdat er zoveel factoren zijn die precies goed moeten aansluiten, zoals de trainingsintensiteit, het weer en zelfs je algemene stressniveau. En helaas kun je op geen enkele manier garanderen dat dit zal gebeuren.

Het beste nieuws echter? Je hoeft helemaal niet te rennen om een ​​runner's high te voelen.

Het kan voortkomen uit elke vorm van reguliere trainingsroutine die je doet, zegt Miller, zoals zwemmen of fietsen. Het is echter meestal een kwestie van uithoudingsvermogen, dus je krijgt niet hetzelfde gevoel van een korte, intense sprint als van een langere, langzamere run.

Het kan bij elke training gebeuren, zolang je het maar lang genoeg en in de juiste vorm doet. Het hoeft niet alleen een runner's high te zijn, het is echt een fitnesshigh, zegt Miller. Als je echt niet van hardlopen houdt, zoek dan een andere cardiotraining waar je van houdt en die je een gelukkig en zelfverzekerd gevoel geeft. Je zult je elke keer goed voelen als je traint, high of geen high.